Springbank-distilleerderij

Springbank, opgericht in 1828 op de plaats van een nog oudere illegale operatie, is een van de slechts drie overgebleven distilleerderijen in de regio Campbelltown. Hoewel het niet rechtstreeks door hen is opgericht, is de geschiedenis van Springbank stevig verbonden met vijf generaties van de familie Mitchell.

William Reid, een schoonfamilie van de Mitchells, was de eerste vergunninghouder bij Springbank. Maar door geldproblemen moest hij in 1837 verkopen aan zijn schoonfamilie, broers John en William Mitchell. William verliet de operatie in 1872 en werd vervangen door John's zoon Alexander Mitchell.

Terwijl de 19e eeuw een bloeitijd was voor de hele Campbelltown-regio, met tientallen distilleerderijen, was de 20e eeuw niet zo vriendelijk. Alleen Springbank en Glen Scotia zouden vanaf die tijd overleven, en zelfs zij kwamen niet geheel ongeschonden weg. Springbank moest voor het eerst sluiten in 1926 als gevolg van een recessie en ging pas weer open in 1933. Daarna ging het weer goed en liep het tientallen jaren soepel. De vloermouterijen werden in 1960 buiten gebruik gesteld en J & A Mitchell kocht het onafhankelijke bottelbedrijf Cadenhead in '69 zodat ze hun eigen botteling konden regelen. De tweede keer dat de distilleerderij sloot was in 1979, en deze keer bleef het bijna tien jaar gesloten.

Toen de distilleerderij in 1987 heropend werd, was het met een duidelijke visie van Hedley Wright, de achter-achterkleinzoon van John Mitchell, om al hun focus te leggen op single malt whisky's. Springbank ging ook steeds meer investeren om zoveel mogelijk van het proces ter plaatse uit te voeren. In 1992 werd het mouten op de vloer hervat en tegenwoordig is het de enige distilleerderij in Schotland die 100% van zijn eigen mout levert.

De distilleerderij is uitgerust met een 3,5 ton mash tun, zes lariks washbacks en drie stills. De stills zijn opmerkelijk voor het gebruik van een mengsel van methoden voor zowel verwarming als koeling. De wash still wordt verwarmd door zowel interne stoomspiralen als een direct olievuur van buitenaf. De wash en een van de spirit stills gebruiken gewone condensors, maar de tweede spirit stills gebruiken nog steeds een wormkuip en buizen. Ondanks een capaciteit van 750.000 liter per jaar, staat Springbank erom bekend nooit in de buurt van die limiet te komen.

Er zijn drie hoofdmerken whisky die afkomstig zijn van Springbank en die verschillen op basis van hun turf en het aantal keren dat ze worden gedistilleerd. Zijn gelijknamige whisky wordt tweeënhalf keer gedistilleerd en gebruikt licht geturfde mout. Hazelburn is drievoudig gedistilleerd en ongeturfd, en Longrow is dubbel gedistilleerd en is duidelijk rokeriger.

Het kernassortiment van Springbank bestaat uit 10, 12, 15, 18 en 21 jaar oude single malts. De Springbank 10 year old is gerijpt in Bourbon- en Sherryvaten en heeft een balans tussen fruitige en maritieme tonen. Aroma's en smaken van citrus en pekel worden vergezeld door kruiden in de mond en afdronk.

Er zijn slechts twee uitdrukkingen in het Hazelburn-assortiment, de 10-jarige en de Sherry Wood. De Hazelburn 10 year old is een rijk zoete whisky, beginnend met aroma's van appels, peren en honing. Op de tong blijft het fruitig, met toegevoegde vanille, voor een olieachtige en zoete afdronk.

Er zijn drie belangrijke Longrow-bottelingen beschikbaar, de Peated, de Red en de 18-jarige. Longrow Red is een soepele maar complexe whisky. Gerijpt in rode wijnvaten om rijke, fruitige smaken te geven aan de geturfde Longrow, wordt hij ook altijd gebotteld op vatsterkte.