Glenlossie-distilleerderij

Glenlossie, een van de vele Speyside-distilleerderijen in de Diageo-stal, werd in 1876 in de buurt van de stad Elgin gesticht door de plaatselijke tollenaar John Duff. Dit was echter geen onderneming van een eenzame man, hij vormde een consortium met Alexander Grigor Allen, George Thompson, Charles Shirres en HMS Mackay om hem te helpen het te bouwen onder John Duff & Co.

Tegen het einde van de 19e eeuw begon de focus van Duff te verschuiven van Glenlossie. Hij probeerde eerst een distilleerderij op te richten in Zuid-Afrika en nam zijn gezin mee. Die onderneming eindigde in een mislukking en in 1892 was Duff terug in Schotland en had hij het grootste deel van zijn geld verloren.

Daarna begon Duff zijn persoonlijke focus te verleggen naar Longmorn Distillery, die hij in 1894 oprichtte. Terwijl hij dit deed, stapten zijn partners in Glenlossie naar voren, waarbij Mackay het management van de distilleerderij in 1896 overnam. Tegen die tijd ging het bedrijf verder onder de naam van Glenlossie-Glenlivet Distillery Company.

In 1919 werd het bedrijf toegevoegd aan de groeiende stal van distilleerderijen die eigendom waren van Distillers Company Limited. Het zou na dit punt niet meer van eigenaar veranderen en onder dezelfde eigenaren blijven totdat ze Diageo werden.

De licentie om de distilleerderij zelf te exploiteren, werd echter overgedragen tussen verschillende dochterondernemingen die eigendom waren van DCL. De distilleerderij werd in 1929 verwoest door een brand, waardoor DCL het management in 1930 overdroeg aan Scottish Malt Distillers. De licentie zou later in 1962 worden overgedragen aan Haig, die het aantal in bedrijf zijnde distilleerketels verhoogde van vier naar zes. In 1972 bouwde Scottish Malt Distillers de Mannochmore-distilleerderij op dezelfde locatie als Glenlossie, waar het nog steeds actief is.

De distilleerderij heeft de capaciteit om 3,7 miljoen liter sterke drank per jaar te produceren, elke dag van de week. Het is uitgerust met een maischkuip van 8 ton; 10 washbacks, acht van lariks en twee van roestvrij staal, en zes stills. De stills zijn allemaal uitgerust met luchtreinigers tussen de lyne-arm en de condensors. Zwaardere alcoholdampen worden opgevangen en teruggestuurd voordat ze de condensors bereiken en terugkeren naar het lichaam van de distilleerketel, waardoor een olieachtige kwaliteit aan de geproduceerde spirit wordt toegevoegd.

Op het terrein van Glenlossie bevinden zich ook 14 pakhuizen met meer dan een kwart miljoen vaten. Deze zijn niet alleen van Glenlossie, maar ook van meerdere naburige Diageo-distilleerderijen.

Er is slechts één officiële distilleerderijbotteling verkrijgbaar bij Glenlossie en dat is de 10 jaar oude single malt in de Diageo Flora & Fauna Range. Dit is een goed uitgebalanceerde whisky, licht en zoet met aroma's van mout en een lichte fruitigheid. De smaak is zoeter met veel fruit, gerstesuiker en slechts een vleugje hout dat eindigt in een lange afdronk. Als iemand echter op zoek was naar iets ouder dan dit, zijn er een paar onafhankelijke bottelingen beschikbaar van bedrijven zoals Signatory en Connoisseurs Choice.