Glenglassaugh-distilleerderij

Opgericht in 1873 in Portsoy in de Hooglanden door de lokale zakenman James Moir, gaven de eerste jaren van het bestaan van de Glenglassaugh-distilleerderij geen indicatie van de onrust die een groot deel van haar geschiedenis zou in beslag nemen. Na de oprichting heeft de distilleerderij tientallen jaren probleemloos gedraaid. Het werd in 1892 gekocht door de Highland Distilleries Company, die het meer dan een eeuw zou bezitten, maar niet vanwege het succes.

De 20e eeuw was niet vriendelijk voor Glenglassaugh. Veel distilleerderijen in Schotland waren genoodzaakt om voor een bepaalde tijd hun deuren te sluiten vanwege tekorten die waren opgelegd door twee wereldoorlogen of de effecten van een verbod in de VS. Maar Glenglassaugh zou meer van de eeuw gesloten dan open doorbrengen. Het werd voor het eerst gesloten in 1908 vanwege een daling van de vraag naar whisky. Met uitzondering van een korte periode in de jaren dertig tussen twee oorlogen, zou het gesloten blijven tot 1960. Sommige gebouwen in de distilleerderij werden tijdens de Tweede Wereldoorlog door het leger gebruikt, maar ze hadden in die tijd andere zorgen dan het produceren van whisky.

In de jaren 60 had Highland Distilleries besloten om Glenlassaugh weer tot leven te brengen als reactie op een opleving van de markt. Daarvoor vonden vanaf 1957 omvangrijke verbouwingswerkzaamheden plaats. In die tijd werden geheel nieuwe faciliteiten voor maischen, fermenteren en distilleren gebouwd.

De distilleerderij hervatte de productie in 1960, maar Highland gebruikte het op dat moment nog steeds alleen om whisky voor blends te produceren. Het complexe karakter dat wordt genoten in zijn single malts bleek onhandig voor blenders om te gebruiken, en in 1986 werd Glenlassaugh opnieuw stilgelegd. Er volgde nog een lange periode van inactiviteit voordat het in 2008 nieuw leven werd ingeblazen door de Scaent Group. Ze runden het vijf jaar voordat het in 2013 werd gekocht door de BenRiach Distillery Co. Het valt nu onder de paraplu van Brown-Forman die BenRiach in 2013 kocht. Een driejarige die in 2008 werd uitgebracht, was de eerste botteling die van de nieuwe gedistilleerde dranken kwam. Maar ondanks lange hiaten in de geschiedenis zijn er ook oudere bottelingen uitgebracht uit de tijd dat het voor het eerst actief was.

De distilleerderij heeft nog een traditionele gietijzeren hark- en ploegbeslagkuip met een capaciteit van 5,2 ton. Het is ook uitgerust met zes washbacks, vier houten en twee roestvrij staal, en een enkele set stills. De productiecapaciteit bij Glenglassaugh is 1,1 miljoen liter sterke drank per jaar, waarvan ongeveer 5 procent turf.

Het kernassortiment bij Glenglassaugh bestaat uit de Revival, voor het eerst uitgebracht in 2012 met een complex rijpingsproces, de Evolution, gerijpt in first-fill whiskyvaten, en de geturfde Torfa. De Revival werd gerijpt in een mengsel van ex-Rode Wijn en verse Bourbonvaten. Het werd vervolgens gevat voordat het een Oloroso Sherry-afwerking kreeg. Dit geeft het een complexe complexiteit waarbij het karakteristieke fruit en de zoetheid worden vergezeld door eiken- en sherrykruiden in de mond en in de medium afdronk.

Die worden vergezeld door een drietal bottelingen met leeftijdsaanduiding: de 30-jarige, de 40-jarige en de 51-jarige Cask Strength. Er zijn ook een aantal Limited Releases zoals de Peated Virgin Oak en Peated Portwood Finish, en de intens fruitige Pedro Ximeniz Sherry Wood Finish.