Caol Ila-distilleerderij

Caol Ila, de grootste Islay-distilleerderij die vandaag de dag actief is, werd in 1846 opgericht door de eigenaar van de Glasgow-distilleerderij, Hector Henderson. Gebouwd aan de noordkant van het eiland buiten Port Askaig, de naam van de distilleerderij is oud-Gaelisch voor 'Sound of Islay'. Water voor Caol Ila komt uit Loch Nam Ban en de mout komt uit Port Ellen aan de andere kant van het eiland.

In 1879 werd Caol Ila ingrijpend gerenoveerd en uitgebreid door Bullach, Lade & Co, een andere eigenaar uit Glasgow. Deze periode verstevigde ook een bloeiende relatie met het vasteland. Reizend van en naar een speciale pier bij de distilleerderij, zouden stoomaangedreven "puffer" -boten de eilanden bevaren om voorraden te leveren. Beladen met whisky zouden ze terugkeren van Caol Ila.

In de jaren 1920 wisselde de distilleerderij meerdere keren snel achter elkaar van eigenaar. Bullach, Lade & Co werd in 1920 geliquideerd en gekocht door JP O'Brien Ltd. Zij verkochten het op hun beurt datzelfde jaar aan een consortium van Caol Ila Distillery Co. Ltd. Toen, in 1927, werd Distillers Company Limited de eigenaren van Caol Ila.

Terwijl veel Schotse distilleerderijen meerdere keren hun deuren hebben gesloten, is Caol Ila relatief ongeschonden ontsnapt. Slechts één keer in 1941 stopte het de productie onvrijwillig. De Tweede Wereldoorlog betekende dat gerst nodig was voor meer dringende toepassingen dan het maken van whisky in die tijd.

Traditie is sterk gebleven bij Caol Ila, ook al zijn de tijden veranderd. In de jaren 70 werd de hele distilleerderij, op de pakhuizen na, afgebroken en van de grond af opnieuw opgebouwd. Als onderdeel van dit reconstructieproces van £ 1 miljoen werden zes nieuwe koperen ketels geïnstalleerd. Maar deze nieuwe stills waren zorgvuldige reproducties van degenen die voor hen waren gekomen. Dit was om ervoor te zorgen dat het karakter van de whisky niet zou veranderen.

De tien washbacks tonen ook een voorkeur voor oudere stijlen, met acht in hout en twee in roestvrij staal. Met een maischketel van 12,5 ton heeft Caol Ila zijn productiecapaciteit voortdurend verhoogd, die momenteel op 6,5 miljoen liter sterke drank per jaar staat. Ongeveer 15% van die capaciteit wordt gereserveerd voor single malts, terwijl de rest bestemd is voor de melanges van Diageo.

In 1999 begon Caol Ila te werken met ongeturfde mout, een afwijking van de gebruikelijke Islay-stijl. In 2002 werden drie nieuwe bottelingen uitgebracht, de eerste in meer dan 10 jaar. In de meeste jaren daarna volgden er meer, met de eerste ongeturfde single malt die in 2006 uitkwam.

Het kernassortiment dat vanaf vandaag beschikbaar is, bestaat uit de Caol Ila Moch, de Distillers Edition, evenals de 12, 18 en 25 jaar oude single malts. De Moch, zonder leeftijdsaanduiding, wordt beschreven als een rechttoe rechtaan voorbeeld van de Caol Ila-stijl. Turfachtige rook vermengt zich met een vleugje zeezout in de neus en in de mond.

In 2018 waren de Special Releases een ongeturfde 15-jarige die het zout en de fruitigheid door laat komen, evenals een geturfde 35-jarige. Dit was de oudste botteling ooit van de originele distilleerders, gemaakt van whisky die had gerijpt in navulbare Amerikaanse eikenhouten hogsheads en Europese eikenhouten peuken.